NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
الْقَعْنَبِيُّ
عَنْ مَالِكٍ عَنْ
حُمَيْدٍ
الطَّوِيلِ
عَنْ أَنَسِ
بْنِ مَالِكٍ
أَنَّهُ
قَالَ حَجَمَ
أَبُو طَيْبَةَ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَأَمَرَ
لَهُ بِصَاعٍ مِنْ
تَمْرٍ
وَأَمَرَ
أَهْلَهُ
أَنْ يُخَفِّفُوا
عَنْهُ مِنْ
خَرَاجِهِ
Enes b. Mâlik (r.a)'den
şöyle dediği rivayet edilmiştir: Ebû Taybe, Rasûlullah (s.a.v.)'dan kan aldı.
Efendimiz ona bir sa' hurma verilmesini, ailesine de ondan haracını
hafifletmesini emretti.
İzah:
Buharî, İcâre, buyu';
Müslim, müsâkat; Tirmizî, buyu'; Dârimî, buyu'; Muvatta, isti'zan
Ebû Taybe'nin ismi
Nâfi'dir. Müslim'in rivayetinden anlaşıklığına göre bu şahıs Beni Beyaza nm
kölesi idi.
Haraç kelimesi bu
hadiste, efendinin, kölesinin kendisine her gün ödemesini kararlaştırdığı
paradır. Bu hadiste adı anılan Ebû Taybe'ye efendileri her gün üç sa' hurma
getirmesini kararlaştırmıştı. Hz. Nebi (s.a.v.)'in emri ile bu ücret günlük bir
sa'a indirilmiştir.
Bu iki hadis, kan
aldırmanın ve kan alma karşılığında ücret almanın caiz olduğuna delildir. Bu konu
önce geçen hadislerde işlenmiştir.